هر ایرانی و حتی ساکن کشورهایی که ایران به آنها صادرات دارد، اگر سر و کار
با خرید مواد غذایی و مایحتاج زندگی و یا تمام ماشین الات و ضروریات زندگی
داشته باشد ،متوجه میشود که اکثر تولیدات کارخانه های ایران، از تهران
نشات میگیرند. این موضوع هر چند که لازمه توسعه در جهان کنونی است ولی اگر
صاحبان این مشاغل و مسولان کشوری با انصاف و عدالت بیشتر به موضوع بنگرند
،متوجه میشوند که،ایران ،فقط تهران نیست! شکی نیست که فعالیت کارخانه های
کوچک و بزرگ در حاشیه پایتخت ،از دو بعد اصلی ،باعث بروز مشکلات زیست محیطی
شده است ،یکی از این موارد خود فعالیت آنها و به طبع آن، ورود و خروج
ماشین آلات سنگین جهت حمل و نقل تولیدات آنها، و سرویس های ایاب و ذهاب
کارکنان است و از طرفی دیگر، موردی که باز هم به سبب فعالیت این کارخانه ها
،باعث افزایش مشکلات زیست محیطی شده است، مهاجرت مردم روستاها و شهرهای
کوچک کشور جهت کار در آن شرکتها است.شکی نیست که، امکان ندارد که روزانه
،صدها خانوار از نقطه به نقطه کشورمان، جهت کسب درآمد، وارد تهران جهت کار
در این کارخانه ها نشوند و لذا اگر مسولین ،ب ه فکر بیشتر آینده محیط زیست
پایتخت هستند، می‌بایست با انتقال این کارخانه ها به نقاط مختلف کشور و
بخصوص مناطق حاشیه ای کشور و مناطق محروم ،ضمن کاهش اثرات تخریبی آنها،
باعث جلوگیری از مهاجرت بیشتر روستاها و شهرهای مرزی و محروم خواهند شد. پس
تعطیلی کارخانه ها و انتقال آنها به استانهای دیگر را ،بجای تعطیلی مدارس
برگزینید که هم عدالت و شغل فراگیر شود و هم لحظه ای ،آموزش علم تعطیل
نگردد./پ
