به گزارش تابناک از قزوین به نقل از خبرگزاری فارس از قزوین، همواره در طول تاریخ شاهد احیای سنت‌های ارزشمندی در جامعه بوده‌ایم که برخی از این سنت‌ها ماندگار بوده و انسان را به شور و هیجان وا داشته است.
وقف، سنت حسنه‌ای که دوستی دیرینه‌ای با مردم استان‌های کشور به ویژه مردم استان قزوین دارد و ارزش و اهمیت این سنت حسنه را تنها واقفان آن به خوبی می‌توانند درک کنند چراکه نیت اصلی خود در احیای فرهنگ اصیل و ارزشمند «وقف» را رضایت الهی می‌دانند.
وقف سفره‌ای از جنس بخشندگی است که اگر انسان سعادتمند بر سر این سفره بنشیند نعمت‌های گران‌قدری همچون دعای خیر شامل حال او می‌شود و همین دعا توشه‌ای برای زندگی و پشتوانه‌ای در ادامه احیای سایر سنت‌های ارزشمند است.
ارزش و اهمیت برخی از امور و فعالیت‌های خیر تنها در این دنیای فانی ماندنی است اما سنت وقف ارزش دوچندانی دارد که نام و یادی از واقف بر زبان‌ها سال‌ها و روزها به یادگار می‌ماند و از او با نام و آوازه خوش یاد می‌شود و آخرت پربهایی را برای واقف رقم می‌زند.
با گذر از خیابان‌های شهر قزوین و در جنوبی‌ترین خیابان‌های این شهر به خوبی می‌توان جای جای احیای سنت وقف را در حسینیه امینی‌ها و مؤمنی‌ها مشاهده کرد و غیرممکن است که در این مناطق از آوازه مؤمنی‌ها و امینی‌ها یاد نشود.
حسینیه امینی‌ها با قدمت تاریخی چندین ساله در حال حاضر به عنوان یکی از پربهاترین میراث‌های ملی و استانی محسوب می‌شود که واقف آن به خوبی توانسته هرساله یادی از خود را در دلها زنده کند چراکه مناسبت‌های ماه محرم و صفر در این حسینیه با جلوه و شکوهی خاص احیا می‌شود.
احیای فرهنگ وقف در بین مردمان جنوب شهر قزوین واقعیتی است که با نقش آفرینی واقفان آن لحظه‌های نابی را در روزهای عاشورا و تاسوعای حسینی در اذهان زنده می‌کند و به بازآفرینی مظلومیت سیدالشهداء می‌پردازد.
وجود حسینیه امینی‌ها و مؤمنی‌ها در جنوب شهر تنها بخشی از فرهنگ اصیل مردم قزوین در احیای سنت‌های الهی همچون وقف بوده و زیبایی این سنت‌ها را در هر گوشه‌ای از کوچه، خیابان و منازل مردم این شهر می‌توان لمس کرد.
اندک جای تأمل دارد که چرا قزوین با وجود قدمت مذهبی چندین ساله، مسؤولان و خیران توجهی به مناطق محروم در حوزه وقف ندارند و مردم روستا باید چوب خشک شهرنشینان را برای اقامه نماز در مساجد یا برگزاری مراسم‌های مذهبی جایگزین زیربناها و فضاهای یاد شده کنند؟
یکی از اعضای شورا و ساکن روستاهای قزوین از نبود توجه ویژه مسؤولان نسبت به حوزه‌های مذهبی و اعتقادی روستائیان از جمله مساجد گله و شکایت کرده و از بازسازی مسجد روستا بعد از 10 سال خبرداده است.
آری به راستی وقف چشمه‌جاری است که ترویج آن در جامعه نعمت‌های ارزشمندی را به همراه دارد.
اما چیزی که در فرهنگ وقف باید در نظر گرفت نیت و اصل عمل مهم است که بهای این فرهنگ در نیت واقف معنی می‌شود؛ اگر سنت وقف تنها برای رضای الهی باشد ثمرات ارزشمندی را برای جامعه به همراه دارد که همچون نهالی به زندگی انسان نعمت و فراوانی می‌بخشد.
در جایی که وقف تنها برای چشم و هم چشمی و به منظور یافتن شهرت استفاده شود به راستی همچون آتشی بوده که به خرمن زده می‌شود و فاقد ارزش و بها است.
مردم قزوین علاقه قابل توجهی را در حوزه‌های فرهنگی و مذهبی به خود اختصاص می‌دهند و اگر این علاقه و عشق الهی در بین آنها به خوبی از سوی مسؤولان هدایت شود دستاوردهای مناسبی را برای محرومان این استان به همراه دارد و در سال‌های آینده شاهد فقر و محرومیت در استان یاد شده نخواهیم بود.
و فراموش نکنیم که احیای سنت‌ها الهی زمان نمی‌شناسد و به قول بزرگی «ماهی را هروقت از آب بگیری تازه است» و بدانیم روزشماری از تاریخ به نام «وقف» بهانه‌ای است برای توجه به این سنت حسنه....