به گزارش تابناک قزوین،محمدعلی حضرتی مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین با اعلام این خبر افزود: کهن شهر قزوین در نیمه قرن سوم هجری قمری دارای هفت دروازه بوده که امکان ورود به شهر را فراهم می‌کرده است، با توجه به گسترش شهر و افزایش جمعیت در دوره قاجاریه دو دروازه نیز به آنها اضافه شده و در مجموع ۹دروازه در گرداگرد شهر قزوین برای ارتباط با دنیای خارج وجود داشته که از میان این بناهای باشکوه تنها دو درواز راه کوشک و درواز ه تهران قدیم به جای مانده و متاسفانه باقی آنها در اثر خیابان‌کشی‌ها و بی‌توجهی به مرور زمان ویران شده‌اند.
حضرتی با اشاره به پیشینه تاریخی این بنای باشکوه اظهار کرد: دروازه تاریخی راه کوشک یکی از کهن‌ترین دروازه های شهر قزوین و بنای آن بیش از هزار سال قدمت دارد، ولی شکل ظاهری و فعلی این دروازه مربوط به دوران قاجار و کاشی کاری‌های آن به دوره حکمرانی شاهزاده میرمحمدحسین عضدالملک متعلق به سال ۱۲۹۶ هجری قمری در قزوین است. این بنای با شکوه تاریخی همانند سردر باغ ملی در تهران و دروازه ارگ در سمنان تنها دروازه‌های به جای مانده از گذشته با نقش اصیل خود در کل ایران به شمار می‌روند.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین در خصوص طرح مرمت و ساماندهی این دروازه کهنِ شهر قزوین وضیح داد: در سنوات گذشته اقدام‌های مرمتی چون پی‌سازی، دفع رطوبت و کانال کشی دور بنا برای استحکام بخشی و محافظت از آن صورت گرفته ولی متاسفانه آسیب‌های شدیدی طی سال‌های اخیر به بنا و کاشی‌کاری‌های ارزشمند پایه بنا وارد آمده که برای جلوگیری از خطرات احتمالی و وارد آمدن آسیب‌های بیشتر به این بنای باشکوه تاریخی طرح ساماندهی و مرمت آن در دستور کار این اداره کل قرار گرفت و از اواخر خرداد ماه سال جاری تحت نظارت فنی و کارشناسی مهندس آرش ضیاء آبادی آغاز شد.
وی افزود: در این پروژه مرمت موضعی جداره‌ها اعم از دیواره‌های آجری و کاشی‌کاری‌های معقلی، بام‌سازی، دفع رطوبت و بندکشی جداره‌های آجری و کاشی‌کاری‌ها با اعتباری بالغ بر ۱۸۰ میلیون ریال از محل اعتبارات استانی در حال انجام است.
گفتنی است؛ دروازه راه کوشک یکی از کهن‌ترین دروازه‌های شهر قزوین است که به سوی الموت، رودبار شهرستان و کوشک و شکارگاه‌های شمال قزوین باز می‌شده و دارای یک ورودی با قوس نیم دایره است که در هر طرف راهرو، دو طاق‌نما ساخته شده که با نرمی به سوی بیرون پیش آمده و حالت آغوش گشوده را تداعی می‌کند واین دروازه تنها یک نما به سوی خارج شهر دارد.