گاهی در تعاریف اداری سازمانهای حرفهای عمومی با سندیکا اشتباه میشوند.
کانون وکلاء ، کانون سردفترداران، نظام مهندسی، نظام پزشکی...
اینها در تعاریف اداری نوعی ضوابط مرکب دارند.
یعنی تابع حقوق عمومی اند اما اعضاء و امور داخلی شان تابع بعضی حقوق خصوصی ست.
ویژگی این سازمانها خدمات عمومی به شهروندان است یعنی قابل انحلال و تعطیل نیست.
نکته اساسی در این سازمانها فقدان حق خروج است.
کسی که از لحاظ شغلی وکیل یا پزشک نامیده میشود عضو این سازمانهای حرفهای ست و قابلیت اخراج ندارد.
شاید عبارت عضویت را اینجا باید تابعیت نامید و باید قبول کرد عدم عضویت یا تابعیت در این سازمانها به معنی انتفاء مفهوم شغلی و حرفهای ست.
شما نمیتوانید پزشک باشید اما عضو سازمان نظام پزشکی نباشید.
این عضویت حتی با منع اشتغال به کار اساساً قابل انحلال نیست ولو تعليق بشود.
به همین دلیل تعریف جایگاه سندیکا یا اتحادیه حامی برای این سازمانها غلط است.
انتهای پیام/*