تابناک ایلام::گویا تقدیر بر این است که هرچه جمعیت شهرها وکانون های بشری بیشتر شود, مهربانی و صفا کمتر و بی رنگ تر شود. همین چند وقت پیش بود که با انتشار تصویری از دیوار مهربانی خالی از مهربانی یکی از محله های تهران مطلبی را با تیتر مردم این شهر مهربان نیستند منتشر کردیم.
ولی مطمئنا در شهر های کوچک و روستاها مردم وقت و شوق بیشتری برای مهر ورزیدن دارند.
دیوار مهربانی که تاریخ و اصالت خود را به ایلام و مردم مهربانش بدهکار است, تندیسی شده برای مهر ورزیدن مردم به یکدیگر و این الگو و نماد مهربانی باید حفظ شود.
هوا این روزها بس ناجوانمردانه سرد است. در گوشه و کنار اتاق برخی از ما و در داخل کمد لباسها لباس های گرمی وجود دارد که برای ما کمترین استفاده ای ندارند. ولی همان لباس های بی استفاده می توانند بدن نحیفی را در برابر سرمای استخوان سوز این روز ها مصون نگه دارد.
فصل سرما بسیاری از مخلوقات خداوندی را به خواب می برد ولی نباید اجازه دهیم مهربانی و عطوفت انسانی ما هم در این فصل به خواب رود.
مردمان زیادی در سنین مختلف کودکی تا کهنسالی در این شهر زندگی می کنند که نفسشان به مهربانی من و شما بستگی دارد. اگر ما مهربان باشیم نیازمندان شهرمان نیز شب و روز را در سرمای مطلق سپری نخواهند کرد.
دیوار های مهربانی شهرمان را پر کنیم از وسایل و لباس و کفش اضافی که نیاز نداریم, تا کسانی که نیاز دارند از آن ها استفاده کنند. شکم های گرسنه را نیز در این فصل سرما نباید از یاد برد. یک کاسه آش و سوپ گرم کنار بخاری و در یک خانه امن برای همه ما آن هم در این فصل سرما لذت بخش است. ولی اگر هرکدام از ما به اندازه دو نفر بیشتر غذا درست کرده و بینوایان شهر را در لذت خود شریک کنیم در مسیر اولیاء الهی قدم برداشته ایم.
در این روزهای سرد سال است که انسان های واقعی باید همنوعان نیازمند خود را فراموش نکرده و در حد توان مهربانی خود را با آنها سهیم شوند.
حیوانات اهلی همچون سگ و گربه و خرگوش و پرندگان و حتی موش ها را هم نباید از یاد برد. خداوند همه ما را به عطوفت و مهربانی کردن با حیوانات فراخوانده است. غذاهای مانده از شام و نهار را که در سطل آشغال می ریزیم در گوشه ای مشخص از حیاط خانه ریخته و پرندگان و حیوانات را نیز در مهربانی خود سهیم کنیم.