به مناسبت سالروز قیام ۱۹ دی ۱۳۵۶، هزاران نفر از قشرهای مختلف مردم قم، صبح امروز با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.
به گزارش «تابناک»، در این دیدار حضرت آیت الله خامنه ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی تحلیل جامعی از وقایع اخیر کشور ارائه کرده اند و ضمن توصیه های مهمی که به مسئولان کشور داشته اند، تشکر ویژه ای هم از ملت ایران کرده اند.
گزیده سخنان رهبر معظم انقلاب در جمع مردم قم بدین شرح است:
* ملت ایران در اقصی نقاط کشور -در شهرهای بزرگ و کوچک- از روز نهم دی که این آتشبازیها و این شیطنتکاریهای افرادی تازه شروع شده بود، در همه جای کشور از روز نهم دی این حرکت [راهپیماییشان] آغاز شد. بعد که [مردم] دیدند نه، مزدوران دشمنان دستبردار نیستند، آنوقت پیدرپی و روزهای متوالی این راهپیماییها تکرار شد. از روز سیزدهم در قم، در اهواز، در همدان، در کرمانشاه و روز پانزدهم و شانزدهم و هفدهم در شهرهای مختلف، در شهرهای بزرگ، در مشهد، در شیراز، در اصفهان، در تبریز، [راهپیماییها ادامه یافت].
اینها حوادث معمولی نیست، اینها هیچ جای دنیا وجود ندارد؛ من این را از روی اطلاع عرض میکنم.
این حرکت عظیم منسجم مردمی در مقابل توطئهی دشمن با این نظم، با این بصیرت، با این شور و انگیزه در هیچ جای دنیا نیست و این چهل سال است که ادامه دارد.
بحث یک سال و دو سال و پنج سال و اینها نیست. نبرد ملت با ضد ملت است، نبرد ایران با ضد ایران است، نبرد اسلام با ضد اسلام است؛ این ادامه داشته، البته بعد از این هم خواهد بود.
همهی حرکاتی که دشمن در این چهل سال در مقابل ما انجام داده است پاتک انقلاب است. انقلاب، ریشهی دشمن را از لحاظ سیاسی در کشور کَند، دشمن حالا مرتباً پاتک میکند و در هر دفعه هم شکست میخورد؛ اقدام میکند و نمیتواند [کارش را] پیش ببرد؛ به خاطر ایستادگی، به خاطر این سد محکم مردمی و ملی. این بار هم ملت با قدرت تمام به آمریکا و به انگلیس و به لندننشینها میگوید این دفعه هم نتوانستید، باز هم نخواهید توانست.
* در این روزها تحلیلهای گوناگونی انجام گرفت. در این تحلیلها یک نقطهی تقریباً مشترکی وجود داشت که آن نقطه، نقطهی درستی است که آن تفکیک بین مطالبات صادقانه و بهحق مردم و حرکات وحشیانه و تخریبگرانهی یک گروه است. اینها باید از هم تفکیک بشود.
اینکه فلان انسانی از یک حقی محروم بماند و اعتراض بکند یا این اعتراضکنندهها -حالا صد نفر، پانصد نفر- بیایند یک جایی جمع بشوند و حرف خودشان را بزنند، این یک مطلب است، و اینکه یک عدهای از این تجمع، از این انگیزه سوءاستفاده کنند، بیایند به قرآن دشنام بدهند، به اسلام دشنام بدهند، به پرچم اهانت کنند، مسجد را بسوزانند، تخریب کنند، آتش بزنند، یک حرف دیگر است. اینها را با هم نباید مخلوط کرد.
آن تمناهای مردمی یا درخواستهای مردمی یا اعتراضهای مردمی در این کشور همیشه بوده، الان هم هست. خب این صندوقهای مشکلدار، یا بعضی از مؤسسات مالی مشکلدار، بعضی از دستگاهها مشکلدار بودهاند، بعضی از مردم را ناراضی کردهاند؛ خبرها غالباً میرسد به ما. اجتماع میکنند در فلان شهر، مقابل فلان مؤسسه، مقابل استانداری، مقابل مجلس شورا در اینجا، از این چیزها هست، همیشه بوده، هیچکس هم با اینها مخالفت و معارضهای ندارد. باید هم به این حرفها رسید، باید گوش کرد، باید شنید. باید در حد وسع و توان به آنها پاسخ داد. همهی ماها، من نمیگویم باید «دنبال بکنند»، خود بنده هم مسئولم، همهمان «باید دنبال کنیم».
اما اینها ربطی ندارد به اینکه کسانی بیایند پرچم کشور را آتش بزنند یا کسانی بیایند از اجتماع مردم استفاده کنند علیه اعتقادات مردم حرف بزنند، فریاد بکشند، علیه قرآن، علیه اسلام، علیه نظام جمهوری اسلامی.
* من عرض بکنم به شما: یک مثلثی در این قضایا فعال بوده است، برای امروز و دیروز هم نیست، این سازماندهی شده بوده است. اینهایی که عرض میکنم همه قرائن اطلاعاتی دارد. حالا بعضی آشکار است حرفهای خودشان است، بعضی هم از طرق اطلاعاتی به دست آمده است. یک مثلثی فعال بودهاند: نقشه مربوط به آمریکاییها و صهیونیستها است. نقشه را آنها کشیدهاند. چند ماه هم هست که دارند نقشه میکشند. اینکه بیاییم در شهرهای کوچک، از شهرهای کوچک شروع کنیم به طرف مرکز بیاییم و مردم را نسبت به مطالباتشان فعال کنیم و مردم را داغ کنیم، این نقشهای است که کشیده شده است.
پول برای یکی از این دولتهای خرپول اطراف خلیج فارس است. خب این کارها خرج دارد باید پول بدهند. آمریکاییها که حاضر نیستند پول خرج کنند تا وقتی اینها هستند. پول را اینها دادند.
ضلع سوم پادوییاش است؛ پادوییاش هم مربوط به سازمان منافقین بود، سازمان آدمکش منافقین. از ماهها قبل اینها آماده بودند. خود رسانههای منافقین اعتراف کردند و گفتند ما از چند ماه قبل نسبت به این قضیه در ارتباط با آمریکاییها بودیم؛ که پادویی کنند، سازماندهی کنند، بروند این و آن را ببینند. کسانی را در داخل نشان کنند، پیدا کنند که بهشان کمک کنند، تا بیایند به مردم فراخوان بدهند. فراخوان را هم آنها دادند. شعار نه به گرانی بگذارند. این شعاری هست که همه خوششان میآید. با این شعار یک عدهای را جذب کنند. بعد خودشان بیایند وسط، اهداف شوم خودشان را دنبال کنند، مردم را هم دنبال خودشان بکشند. هدف این بود. کاری که مردم کردند در اینجا این است: اول یک عدهای آمدند، البته عدهی زیادی هم نبودند، لکن به مجرد اینکه دیدند که اینها هدفهایشان چیست، در شعارهایشان معلوم بود، مردم صفها را جدا کردند.
ایشان افزودند: یک مثلثی فعال بودهاند:
1️⃣ نقشه، مربوط به امریکاییها و صهیونیستهاست. چند ماه هم هست که دارند نقشه میکشند. اینکه بیاییم در شهرهای کوچک، از شهرهای کوچک شروع کنیم به طرف مرکز بیاییم.
2️⃣ پول برای یکی از این دولتهای خرپول اطراف خلیج فارس است. خب این کارها خرج دارد باید پول بدهند. امریکاییها که حاضر نیستند پول خرج کنند تا وقتی اینها هستند.
3️⃣ ضلع سوم پادوییاش است، پادوییاش هم مربوط به سازمان منافقین بود. سازمان آدمکش منافقین.
- از ماهها قبل اینها آماده بودند. خود رسانههای منافقین اعتراف کردند در همین روزها گفتند ما در ارتباط با امریکاییها بودیم. از چند ماه قبل نسبت به این قضیه که پادویی کنند، سازماندهی کنند، بروند این و آن را ببینند. کسانی را در داخل نشان کنند، پیدا کنند که بهشان کمک کنند، تا بیایند به مردم فراخوان بدهند. فراخوان را هم آنها دادند. شعار «نه» به گرانی بگذارند. خب این شعاری هست که همه خوششان میآید. با این شعار یک عدهای را جذب کنند. بعد خودشان بیایند وسط، اهداف شوم خودشان را دنبال کنند، مردم را هم دنبال خودشان بکشند.
- کاری که مردم کردند در اینجا این است: اول خب یک عده ای آمدند، البته عده زیادی هم نبودند، لکن به مجرد اینکه دیدند که اینها هدف هایشان چیست، در شعارهایشان معلوم بود، مردم صفها را جدا کردند.
قیام خونین مردم قم در ۱۹ دی ماه ۱۳۵۶ اعتراضی نسبت به چاپ مقاله «ایران و استعمار سرخ و سیاه» در روزنامه اطلاعات بود. این قیام مردمی سرآغازی شد بر افزایش شعله آتش انقلاب که در نهایت در بهمن سال ۱۳۵۷ به سرنگونی نظام ستم شاهی انجامید.
در اواسط دی 1356، كه پاكت ممهور به مهر دربار از دفتر هویدا وزیر دربار شاه خارج می شد، كسی از كارگزاران رژیم گمان نمی برد كه این نامه مانند آتش به دامن رژیم شاه بیافتد. پیك دربار نامه را به داریوش همایون، وزیر اطلاعات و جهانگردی داد و او نیز نامه را جهت انتشار به روزنامه اطلاعات داد. مسعودی صاحب امتیاز روزنامه، پس از با خبر شدن از مفاد مقاله، آن را برای آینده روزنامه خطرناك یافت و نگران و اكنش علما و روحانیون شد. اما در تماس هایی كه با وزیر اطلاعات و جهانگردی و نخست وزیر (آموزگار) گرفت، دریافت كه برخی از مفاد تند و تحریك آمیز آن به خواست شاه در مقاله گنجانده شده است.
شاه دستور نگارش «ایران و استعمار سرخ و سیاه» را در حالی داده بود كه پیش از آن، مضامینش را در گفت و گو با خبرنگار یك مجله ی امریكایی بیان كرده بود. اما گزارشی از عراق در این باره كه « آیت الله خمینی در رساله عملیه خود سلطنت را غیر شرعی اعلام كرده و این نظر در چاپ جدیدی از توضیح المسائل ایشان منتشر شده است.» خشم شاه را به آن حد برانگیخت كه دستور نگارش این مقاله را داد.
در این مقاله – كه نویسنده ی آن «احمد رشیدی مطلق» ذكر شده بود – به طور صریح بی حجابی را فضیلت دانسته و حجاب، كهنه پرستی و ارتجاع سیاه معرفی و به ساحت مرجع عالم تشیّع، امام خمینی (قدس سره) اهانت كرده و قیام پانزده خرداد 1342، توطئه استعمار سرخ و سیاه معرفی شده بود.
با پخش سراسری روزنامه اطلاعات و رسیدن آن به شهر قم، اولین واكنش ها آغاز شد. طلاب جوان، پس از خواندن مقاله، به خشم آمدند.
مدرسین حوزه علمیه ی قم(1) پس از اطلاع از محتوای مقاله، در بیت آیت الله حسین نوری گرد آمدند تا اقدامی هماهنگ علیه رژیم داشته باشند و پس از بررسی ابعاد گوناگون مسأله، تصمیم گرفته شد كه هجدهم دی درس های حوزه تعطیل شود.