در جهان امروز که به گفته نظریه پردازانی، چون «بودریار»، جهان تبدیل به وانمودهای شده است که از طریق رسانهها وانمود سازی میگردد، رسانهها هستند که هویت اجتماعی و حتی هویت فردی افراد را تولید و بازتولید میکنند؛ لذا در این شرایط حفظ هویت ملی و ویژگیهای فرهنگی و ارزشی هرجامعه در این مصاف رسانهای کاری پیچیده و سخت است، در این شرایط کودکان و نوجوانان از اهمیت خاصی برخوردارند، زیرا آموزشهایی که مخاطب در این سن از رسانه میگیرد بسیار ماناتر و ماندگارتر از آموزشهای پس از این دوران است، کودکان به دلیل ویژگی Animism (جاندار پندای یا جان گرایی) که در روانشناسی «پیاژه» مطرح میگردد، با انیمیشن ارتباطی تنگاتنگتر مییابند لذا، توجه به بحث انیمیشن اهمیتی بیش از برنامه سازی صرف به خود میگیرد، میتوان آن را مدیریتی استراتژیک در بحران مصاف رسانهای دانست و در این بین برگزاری جشنواره انیمیشن و تلفیق آن با هنر باستانی نمایش عروسکی میتواند زیرساختهای مناسبی را در جهت انتقال فرهنگ و جلوگیری از گسست فرهنگی ایجاد نماید که البته در کنار آن میبایستی به موازات چنین اقدام ارزشمندی موانع تولید انیمیشن و نمایش عروسکی از سر راه تولیدکنندگان این آثار برداشته شود، اتفاقی که در حوزه معاونت امور استانها در حال رخ دادن است، توجه ویژهای که به تولید آثار عروسکی و انیمیشنی میشود، مبین چنین دیدگاهی کاربردی و استراتژیک است. برگزاری جشنواره و برپایی دورههای آموزشی در این جشنواره مجالی را برای ارتقاء سطح تولیدات و ارتباط هنرمندان فراهم مینماید که بسا جرقههای تولید آثار فاخر بعدی باشد، لذا برگزاری این جشنواره را میتوان نقطه عطفی در سیاستهای رسانهای دانست و تلفیق آن با نمایش عروسکی در دومین دوره آن خود نوید بازگشت عروسکها و تقویت یکی از ژانرهای جذاب تلویزیونی میباشد، از این رو لازم است از برگزار کنندگان و نگاه دقیق و اصیل مدیران ارشد سازمان تقدیر به عمل آید.