تابناک ایلام علی اصغر اسدی ::تغییرات مدیریتی در هر نظام سیاسی در راستای همسان سازی مدیریت ارکان پایین مدیریت با قله یعنی قدرت مستقر در هرم اجرایی امری رایج است .
موضوعی پذیرفته شده از سوی کنشگران سیاسی بعنوان اجزای پدید آورنده قدرت مبتنی بر اصول و‌چارچوبهای مردمسالاری که گاها بدلیل خواسته های متعدد این اجزا،منشا شکل گیری تفاسیر گوناگونی نیز خواهد شد.
اگرچه مشروطه خواهی مردم ما عمری فراتر از شکلگیری نظام سیاسی کشور ما داراست اما تاثیر متغیرهای گوناگون بر اهداف شکل گیری نظام مبتنی بر خواست و‌اراده مردم در جاهایی انحراف از اهداف را در پی داشته و همین انحراف بر نگاه بسیاری از کنشگران تاثیر مستقیمی بر جای گذاشته است.
تمامی این موارد بعنوان عامل انحراف در نظام سیاسی کشور در استقرار مردمسالاری منشا شکل گیری نگاه ها،تعاریف و تفاسیر متفاوتی از شیوه اعمال قدرت در ارکان متعدد قوه اجرایی شده تا افراد متعدد بر اساس نوع نگاه خود به قدرت ،سهم خود را طلب کنند.
همین مسایل باعث شده تا با تغییر قدرت سیاسی در کشور ما ،طالبان قدرت در لایه های متعدد ،شیوه های خاص خود را برای دستیابی به قدرت به کار ببندند،شیوه هایی از جنس فعالیت در ستادها ،وابستگی سیاسی و در استان ما وابستگی قومی ،ایلی و طایفه ای یک سرو گردن بالاتر از ابزار شکل دهنده مردمسالاری قرار گرفته و‌بعنوان قوام دهنده قدرت در لایه های پایینی قدرت در استان بکاربسته شده است .
بدیهی است در چنین شرایطی ،چون طالبان قدرت نمی توانند در مسیر واقعی مبتنی بر چارچوب های تکوین مردمسالاری در جریان قدرت قرار گیرند ،به ابزار منسوخ وابستگی طایفه ای و ایلی تمسک جسته و با برجسته سازی آن با وجود هزینه های فراوانی که بر همگرایی برای توسعه و منافع عمومی تحمیل می کنند اهداف خود را دنبال می کنند.
اینکه امروز می بینیم انتقادات به شیوه اعمال قدرت یا به تعبیر دیگری مدیرگزینی از سوی تصمیم گیران جریان سیاسی حاکم بر مدیریت اجرایی کشور از سوی کنشگران سیاسی ،اجتماعی و رسانه ای به شدت به نقد کشیده می شود از همین مساله پیش گفته شده نشان می گیرد.
مساله ای دردناک که متاسفانه تمامی اجزای تشکیل دهنده مردمسالاری ،کنشگران سیاسی ،رسانه ها بعنوان رکن چهارم دومکراسی را نیز در بر گرفته و این می تواند بعنوان یک آفت ،قوام مردمسالاری در کشور را متزلزل نماید.
باید اعتراف نماییم هم نخبگان سیاسی برای رسیدن به قدرت و هم رسانه ها بعنوان ابزار تکوین کننده و‌قوام دهنده دومکراسی و هم تصمیم سازان حوزه مدیریت تحت تاثیر نگاه ایلوندی مسایل مرتبط با مدیریت را پی گرفته است ،از اینرو هم گزینش نیروهای مدیریتی ،هم مدیران گزبنش شده و هم رسانه ها بعنوان ابزار نظارتی و هم سیستم نظارتی به نوعی به این نگاه صد توسعه ای و به محاق برنده شایسته سالاری گرفتار شده اند.
حتی باید معترف بود ،نگارنده مطلب به رغم تلاش ها برای زدودن این نگاه مخرب در مدیریت ،نتوانسته است از زیر تیزی مطالبات مبتنی بر قوم سالاری رهایی یابد و در مواردی مطالب انتقادی خود در حوزه مدیریت را با چاشنی توازن مدیریتی نگاشته است.
البته ریشه تعمیم این نگاه به دیگر اجزای تاثیر گذار جامعه را باید در جایی جستجو کرد که بعنوان اتاق فکر تصمیم سازی ها تمامی تلاش خود را به واگذاری مصادر مدیریتی به هم کیشان و هم تباران خود معطوف کرده اند.
اگر دنبال این هستیم که این نگاه شور و خورنده شایستگان و توسعه استان برچیده شود،همه ارکان تاثیر گذار باید هم قسم شده تا یکجا ریشه این نگاه صد توسعه ای را در استان خشک نمایند
از اینرو باید پذیرفت که قدرت سیاسی در کشور تغییر کرده است ،نگاهی جدید با مانیفست و برنامه جدیدی فرمان مدیریت سیاسی و‌اجرایی کشور را در دست گرفته است.
این قدرت جدید حق دارد بر اساس نگاه خود که در چارچوب سیاست های تعریف شده اش بگنجد ،همکاران خود در لایه های مدیریتی کشور را انتخاب نماید.
استان ما نیز تافته جدا بافته نیست ،استاندار و ارکان تصمیم گیر آن باید در چارچوب فکری دولت ،همکاران خود در لایه های متعدد مدیریتی را انتخاب کند تا این لحظه نیز اتفاق خاصی به وقوع نپیوسته است و همان رفتار سیاسی که سالهاست بر سپهر مدیریت کشور حکفرما شده ،در این دوره نیز اعمال می شود.
نماینده استان حق دارد که معاونین ،فرمانداران و‌مدیران کل را بر اساس تفکر و مانیفست دولت انتخاب کند و تاکنون هر اتفاقی در حوزه تغییرات به وقوع پیوسته است در چارچوب برنامه تدوینی دولت مستقر روی داده و اقدام خلاف عرف سیاسی نبوده است.
اینکه امروز سر وصداها و انتقاداتی را در این حوزه شاهدیم ،عمدتا از سوی کسانیست که یا از قافله مدیریت جا مانده اند یا اینکه در چارچوب تغییرات سیاسی جدید به اهداف ترسیم شده خود نرسیده اند.
حال منطقی ترین کار که می تواند در چارچوب اهداف تبیین مردمسالاری نیز بگنجد این است که بخاطر منافع عمومی و توسعه استان صبر پیشه شود و انتقادات متوجه خروجی ها و‌عملکرد مدیران شود نه انتساب مدیران به فلان تیر و‌طایفه!
به دولت فرصت داده شود تا با آرامش نسبت به تکمیل ساختار مدیریت مبادرت ورزد ،آنگاه پس از چندماه با رصد شعارها و‌برنامه ها آنهم براساس ابزار ،فرصتها و مقتضیات عملکردها به نقد مشفقانه کشانیده شود. نه اینکه قبل از جرم حکم قصاص صادر شود !/م
