به گزارش تابناک مرکزی، دکتر علی منصوری با اشاره به اینکه بیش از ۹۰ درصد از (لیشمانیا) یا سالک در کشور های توسعه نیافته اتفاق می افتد، افزود: هر ساله حدود ۲۰ هزار نفر در کشور به بیماری سالک مبتلا می شوند و خوشبختانه تاکنون در زیر مجموعه دانشگاه علوم پزشکی اراک موردی از ابتلا به آن مشاهده نشده که انتقال محلی آن را تایید کند و کلیه موارد گزارش شده مشکوک می باشند و سابقه مسافرت به مناطق آلوده را داشته اند که نیاز به تحقیقات و بررسی های اپیدمیولوژی بیشتری هستند.
وی یادآورشد: لیشمانیوز پوستی یا سالک به دو شکل متفاوت بروز می‌کند، لیشمانیوز جلدی روستایی (مرطوب) و لیشمانیوز جلدی شهری (خشک) که در نوع مرطوب زخم دارای ترشح و در نوع خشک بدون ترشح ایجاد می شود.
وی تاکید کرد: مخزن بیماری در نوع روستایی، جوندگان و موش صحرایی می باشد که پشه خاکی با نیش زندن جوندگان عامل بیماری را دریافت و هنگام خونخواری از انسان به آن منتقل می کند و مخزن بیماری در نوع شهری سگ و سگ سانان نیز‌می تواند باشد.
دکتر منصوری ادامه داد: لیشمانیوز توسط پشه خاکی منتقل میشود و دوره کمون آن به طور متوسط ۲ تا ۶ ماه می باشد.
مسئول بیماری های واگیر دانشگاه علوم پزشکی اراک گفت: پشه خاکی بدلیل حساسیت به اشعه ماوراء بنفش نور خورشید در طول روز در نقاط تاریک و مرطوب مثل درز دیوارها، پشت وسایل منزل، داخل لانه جوندگان، زیر زباله و نخاله و فضولات حیوانی مخفی می شود و استراحت می کند و تنها از غروب تا طلوع آفتاب به فعالیت می پردازد بنابر این استفاده از وسایل حفاظت فردی (دافع حشرات، پشه بند، توری و حشره کش ) در شب الزامی است.
وی تاکید کرد: برای مبارزه در نوع شهری آن می بایست انسان آلوده درمان و برای جلوگیری از ادامه انتقال بیماری زخم مربوطه بسته شود اما در نوع روستای روند مبارزه سخت تر می باشد به طوریکه باید در اسرع وقت مخزن بیماری از بین برود که متاسفانه بیشتر موارد ابتلا در کشور از نوع روستایی می باشد.
وی افزود: اقدامات پیشگیری شامل بیماریابی و درمان بیماران، محافظت افراد از نیش پشه خاکی با زدن پشه بند در درب ورودی و پنجره ها یا استفاده از ترکیبات دورکننده حشرات، آموزش بهداشت به مردم مناطق آلوده و رعایت بهداشت فردی، مبارزه با پشه خاکی از طریق سمپاشی برای از بین بردن پشه های خاکی بالغ، جمع آکری طباله ها به صورت مرتب و بهداشتی، جمع آوری و یا بازسازی ساختمان های مخروبه، جمع آوری کودهای حیوانی و زهکشی آب های راکد است.
گفتنی است که آخرین بررسی ها نشان داده که انتقال محلی بیماری سالک در شهرستان ساوه در حال تایید است و با ادامه شرایط به یک بیماری بومی و به کانون سالک تبدیل میشود.