پرورش و نگهداری گیاهان گلدانی – آگلونما

به گزارش خبرنگار تابناک هرمزگاندکتر الهه جعفری در مقاله ای  توضیحاتی در مورد پرورش و نگهداری گیاهان گلدانی – آگلونما ارائه داد.

نام علمی: Aglaonema Commutatum

خانواده: Araceae

نام انگلیسی: Chinese Evergreen

این گونه، بومی فیلیپین و مالزی است. ارتفاع آن به 40-50 سانتیمتر و گسترش آن به 20-30 سانتیمتر     می رسد. برگها به رنگ سبز تیره با لبه نقره ای متمایل به خاکستری و به شکل سرنیزه ای می باشند. اسپات گل، سفید رنگ بوده در اواسط تابستان ظاهر می شود. کاشت مخلوط این گیاه آپارتمانی با گیاهان متفاوت در داخل یک گلدان ترکیب زیبایی در شکل برگها ایجاد می کند. این گیاه در برابر نور کم، مقاومت خوبی دارد.

نیازها:

• میزان نور: آگلونما به نور متوسط احتیاج دارد. اتاق های قسمت شمالی ساختمان بهترین شرایط نوری این گیاه را تامین می کنند.
• میزان دما: حداقل دمای مورد نیاز 16-19 سانتیگراد و حداکثر آن 30 سانتی گراد می باشد.
• نوع خاک: خاک هوموسی سبک مخلوط با ماسه و با pH 5-4 مناسب می باشد.
• میزان کود: 2 گرم در لیتر هر دو هفته یک بار از اسفند تا مرداد ماه داده شود.
• میزان: در تابستان هفته ای دو بار آبیاری برای گیاه کافی است ولی در زمستان هفته ای یکبار توصیه می شود زهکش گلدان باید مناسب باشد.
• ترکیب کودی مناسب: N:P:K (پتاسیم، فسفر، ازت) به نسبت 2:1:2 همراه با منگنز
• روش تکثیر: این گیاه به وسیله پاجوش و یا به وسیله بذر در بهار تکثیر می‎شود.

تنش های فیزیولوژیکی:

• در شرایط نوری زیاد نزدیک به نوک برگ حتات رنگ پریدگی همراه با لکه های قهوه ای مشاهده می شود و برگها بیشتر تمایل دارند که به حالت عمودی بایستند.
• در نور کم رشد گیاه بسیار آرام و کند است.
• در اثر کمبود ازت برگها کوچک و رنگ پریده شده و رشد کم می شود.
• در اثر کمبود پتاسیم روی برگهاب قدیمی تر حالت نکروزه مشاهده شده و برگها ی قدیمی تر می افتند.
• در اثر کمبود منگنز حاشیه برگهای قدیمی تر زرد می شوند.
• در اثر کمبود کلسیم برگها ضعیف نازک و نرم می شوند.
• در اثر کمبود آهن در برگهای جدید حالت کلروزه مشاهده می شود.
• در اثر بیشبود مس (سمیت) لکه هایی به رنگ قهوه ای روشن و به اشکال متفاوت ممکن است که در تقاط مختلف برگ ایجاد شود و در مراحل پیشرفته لکه ها به حالت آب سوخته به همراه هاله زرد رنگ نمایان می گردند.

بیماری ها:

• سوختگی باکتریاِیی

آب سوخته شدن برگها از علائم اصلی بیماری بوده و در مراحل پیشرفته همراه با بوی نامطبوع است. بیماری در آب و هوای تقریبا" گرم و مرطوب شدت می یابد. قسمت های آلوده سیاه شدن و برگها پژمرده و آویزان می شوند.

• پوسیدگی ریشه و ساقه در اثر قارچ فوزاریوم

در این بیماری بافت درونی ساقه سفید شده و حالت آردی پیدا می کند و لبه ساقه آلوده به رنگ قرمز یا ارغوانی در می آید. برای مبارزه با این بیماری از قارچ کش متیل تیومانات به همراه کاپیتان استفاده می شود. همچنین افزایش ph خاک هم می تواند در رفع عارضه موثر واقع شود.

• پوسیدگی ریشه ناشی از پیتیوم:

این بیماری در خاک های با زهکشی ضعیف که میزان رطوبت بالایی دارند مشاهده می شود. برای مبارزه با این بیماری از سم متالاکسیل استفاده می شود.

4 بیماری ویروسی:

روی برگها لکه های موزائیکی ایجاد می شود. این بیماری از طریق ابزار آلوده مورد استفاده برای تهیه قلمه و همچنین شته منتقل می شود. هیچ راه مبارزه ای با این بیماری وجود ندارد و تنها راه ممکن حذف گیاهان آلوده و رعایت مسائل بهداشتی در گلخانه و استفاده از قلمه گیاهان عاری از بیمای می باشد.

انتهای پیام//