علی جوادی مدرس دانشگاه آزاد اسلامی کرج
نهضت عظیم کربلا و حماسه بزرگ عاشورا بی شک یکی از بزرگترین وقایع تاریخ بشری است ، که به منظور احیای هویت راستین حاکمیت اسلامی و تبیین نقش انسان در این حاکمیت صورت گرفته است.
مطالعه و بررسی در شخصیت امام حسین «ع» و نهضت باشکوه عاشورا مبین نکات آموزنده و ارزشی بسیاری برای همه عصرها و نسلها است که از آن جمله است نکات زیر :
امام حسین «ع» نوه پیامبر گرامی اسلام «ص» پرورش یافته در دامان واسطه خلق و خالق، گل سرسبد هستی ، خلاصه و عصاره آفرینش ، و همچنین فرزند فاطمه «س» بهانه خلقت و علی «ع» امیر مومنان است.
« بجز از علی که آرد پسری ابوالعجایب ، که علم کند به عالم شهدای کربلا » ، امام حسین «ع» هم به لحاظ حسب و نسب و هم به لحاظ ویژگی های شخصیتی « ابوالعجایب » است و بیان عظمت وجودی آن حضرت که رحمت واسعه و باب حکمت الهی ، کشتی نجات امت ، پرچم هدایت و چراغ نورانیت و سعادت است ، از فهم و بیان غیر معصوم بیرون است .
و هر کس فقط به اندازه فهم خود می تواند از آن اقیانوس خیرات و برکات الهی و حماسه ی بزرگ عاشورای او تصویر و تصوری داشته باشد .
امام حسین «ع» فلسفه قیام و نهضت خویش را از جمله ، مبارزه با ظلم و ستمی که در حق اسلام و خاندان پاکش صورت گرفته ، و گمراهی و انحرافی که در دین و امت ایجاد شده است بیان می کند و از آنجا که امام «ع» جانشین پیامبر و حجت خدا در روی زمین است .
با مسئولیت بزرگ و سنگین خود ، از طرفی اقدام به مبارزه با ظلم ظالمان و معرفی چهره کریه ستمگران می نماید و از طرف دیگر برای بیداری امت از خواب گران و اصلاح دین جدش و تجدید حیات طیبه آن تا سرحد فداکاری و ایثار جان و مال و هستی خویش تلاش می کند.
بزرگ فلسفه نهضت حسین این است
که مرگ سرخ به از زندگی ننگین است
حسین مظهر آزادگی و آزادی است
خوشا کسی که چنینش مرام و آئین است
نه ظلم کن به کسی نی به زیر ظلم برو
که این مرام حسین است و منطق دین است
آری ، امام حسین «ع» شهادت و «مرگ سرخ » را بر «زندگی ننگین » با ظالمان و منافقان ترجیح می دهد و شجاعانه و غیرتمندانه ندای « استقامت و پایداری ، و آزادی و آزادگی » در برابر ظالمان و فاسقان تاریخ سر می دهد ، و در نقش و مقام امام ، ها دی ، معلم و آموزگار ، لشگریان یزید و در واقع همه انبای بشر را مخاطب قرار داده و به سوی « دانایی و آزادی » دعوت می کند . که در این باره شاعرچه زیبا سروده است :
نازم آن آموزگاری را که در یک نصفه روز
دانش آموزان عالـــــم را چنین دانــا کنـد
ابتدا قانــون آزادی نویســـد در جــــهان
بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضاء کند
آن حضرت ، در یک نصفه روز « از صبح تا ظهر » عاشورا ، هنرمندانه صحنه عالم و صفحه تا ریخ را تبدیل به « کلاس درس دانایی و آزادی » می کند و در کلاس درس خود ، همه عصرها و نسل ها را ، درس ایمان و اخلاص ، عبودیت و بندگی ، شجاعت و مردانگی ، حریت و آزادگی ، شهادت و ایثارگری و استقامت و پایداری در برابر ظالمان و غاصبان تاریخ می آموزد .و به عبارت دیگر ، فریاد رسای امام حسین «ع» از صحرای کربلا در دل تاریخ بشر می پیچد که «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» ، ای انسان های همه زمان ها و همه مکان ها ، از کربلا و عاشورا «درس عبرت » بگیرید و به هیچ عنوان و تحت هیچ شرایطی ظلم ، زور ، انحراف ، فساد را از هیچ کس ، نپذیرید تا آزاده و سرفراز در دنیا و سعادتمند در آخرت باشید .
آری ، امام حسین «ع» به عنوان یک مصلح بزرگ و آمر به معروف و ناهی از منکر قیام می کند و با ایستادگی و مقاومت در برابر شقی ترین و فرومایه ترین ستمگران تاریخ ، که با تزویر و فریب ، به دنبال کسب قدرت ، ثروت ، شهرت و شهوت بوده و هستند را رسوا می کند و با ایجاد بصرت و آمادگی روحی برای رویارویی با حکومت های جبار و ظالم ، به همه انسان های آزاده و حق طلب عشق و انگیزه و ایده می دهد ، و الگو و اسوه حسنه ی مصلحین صالح و اصلا ح گران صادق تاریخ می شود .
امام حسین «ع» قهرمان ایثار و مثل اعلای فداکاری و شجاعت حاضر شد تا تنش با شمشیرها قطعه قطعه شود و یارانش با مظلومیت شهید و خاندانش اسیر شوند ولی احکام الهی و اسلامی محفوظ بماند و پایه ها و اصول دین از هم نپاشد و منکر به جای معروف ننشیند ، راه هدایت و سعادت انسان ها مسدود نشود ، و زندگی شرافتمندانه و آزادانه در دنیا و تکامل معنوی و تقرب به خدا و حیات جاویدان ، در آخرت برای کاروان بشری حاصل شود .
نهضت عظیم کربلا و حماسه بزرگ عاشورا بی شک یکی از بزرگترین وقایع تاریخ بشری است ، که به منظور احیای هویت راستین حاکمیت اسلامی و تبیین نقش انسان در این حاکمیت صورت گرفته است.
مطالعه و بررسی در شخصیت امام حسین «ع» و نهضت باشکوه عاشورا مبین نکات آموزنده و ارزشی بسیاری برای همه عصرها و نسلها است که از آن جمله است نکات زیر :
امام حسین «ع» نوه پیامبر گرامی اسلام «ص» پرورش یافته در دامان واسطه خلق و خالق، گل سرسبد هستی ، خلاصه و عصاره آفرینش ، و همچنین فرزند فاطمه «س» بهانه خلقت و علی «ع» امیر مومنان است.
« بجز از علی که آرد پسری ابوالعجایب ، که علم کند به عالم شهدای کربلا » ، امام حسین «ع» هم به لحاظ حسب و نسب و هم به لحاظ ویژگی های شخصیتی « ابوالعجایب » است و بیان عظمت وجودی آن حضرت که رحمت واسعه و باب حکمت الهی ، کشتی نجات امت ، پرچم هدایت و چراغ نورانیت و سعادت است ، از فهم و بیان غیر معصوم بیرون است .
و هر کس فقط به اندازه فهم خود می تواند از آن اقیانوس خیرات و برکات الهی و حماسه ی بزرگ عاشورای او تصویر و تصوری داشته باشد .
امام حسین «ع» فلسفه قیام و نهضت خویش را از جمله ، مبارزه با ظلم و ستمی که در حق اسلام و خاندان پاکش صورت گرفته ، و گمراهی و انحرافی که در دین و امت ایجاد شده است بیان می کند و از آنجا که امام «ع» جانشین پیامبر و حجت خدا در روی زمین است .
با مسئولیت بزرگ و سنگین خود ، از طرفی اقدام به مبارزه با ظلم ظالمان و معرفی چهره کریه ستمگران می نماید و از طرف دیگر برای بیداری امت از خواب گران و اصلاح دین جدش و تجدید حیات طیبه آن تا سرحد فداکاری و ایثار جان و مال و هستی خویش تلاش می کند.
بزرگ فلسفه نهضت حسین این است
که مرگ سرخ به از زندگی ننگین است
حسین مظهر آزادگی و آزادی است
خوشا کسی که چنینش مرام و آئین است
نه ظلم کن به کسی نی به زیر ظلم برو
که این مرام حسین است و منطق دین است
آری ، امام حسین «ع» شهادت و «مرگ سرخ » را بر «زندگی ننگین » با ظالمان و منافقان ترجیح می دهد و شجاعانه و غیرتمندانه ندای « استقامت و پایداری ، و آزادی و آزادگی » در برابر ظالمان و فاسقان تاریخ سر می دهد ، و در نقش و مقام امام ، ها دی ، معلم و آموزگار ، لشگریان یزید و در واقع همه انبای بشر را مخاطب قرار داده و به سوی « دانایی و آزادی » دعوت می کند . که در این باره شاعرچه زیبا سروده است :
نازم آن آموزگاری را که در یک نصفه روز
دانش آموزان عالـــــم را چنین دانــا کنـد
ابتدا قانــون آزادی نویســـد در جــــهان
بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضاء کند
آن حضرت ، در یک نصفه روز « از صبح تا ظهر » عاشورا ، هنرمندانه صحنه عالم و صفحه تا ریخ را تبدیل به « کلاس درس دانایی و آزادی » می کند و در کلاس درس خود ، همه عصرها و نسل ها را ، درس ایمان و اخلاص ، عبودیت و بندگی ، شجاعت و مردانگی ، حریت و آزادگی ، شهادت و ایثارگری و استقامت و پایداری در برابر ظالمان و غاصبان تاریخ می آموزد .و به عبارت دیگر ، فریاد رسای امام حسین «ع» از صحرای کربلا در دل تاریخ بشر می پیچد که «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» ، ای انسان های همه زمان ها و همه مکان ها ، از کربلا و عاشورا «درس عبرت » بگیرید و به هیچ عنوان و تحت هیچ شرایطی ظلم ، زور ، انحراف ، فساد را از هیچ کس ، نپذیرید تا آزاده و سرفراز در دنیا و سعادتمند در آخرت باشید .
آری ، امام حسین «ع» به عنوان یک مصلح بزرگ و آمر به معروف و ناهی از منکر قیام می کند و با ایستادگی و مقاومت در برابر شقی ترین و فرومایه ترین ستمگران تاریخ ، که با تزویر و فریب ، به دنبال کسب قدرت ، ثروت ، شهرت و شهوت بوده و هستند را رسوا می کند و با ایجاد بصرت و آمادگی روحی برای رویارویی با حکومت های جبار و ظالم ، به همه انسان های آزاده و حق طلب عشق و انگیزه و ایده می دهد ، و الگو و اسوه حسنه ی مصلحین صالح و اصلا ح گران صادق تاریخ می شود .
امام حسین «ع» قهرمان ایثار و مثل اعلای فداکاری و شجاعت حاضر شد تا تنش با شمشیرها قطعه قطعه شود و یارانش با مظلومیت شهید و خاندانش اسیر شوند ولی احکام الهی و اسلامی محفوظ بماند و پایه ها و اصول دین از هم نپاشد و منکر به جای معروف ننشیند ، راه هدایت و سعادت انسان ها مسدود نشود ، و زندگی شرافتمندانه و آزادانه در دنیا و تکامل معنوی و تقرب به خدا و حیات جاویدان ، در آخرت برای کاروان بشری حاصل شود .
