کیانوش رستمی، نایب قهرمان مسابقات جهانی آمریکا بلافاصله پس از اتمام رقابتهای دسته 85 کیلوگرم با حضور در نشست خبری گفت: من مدال طلا را داشتم اما انگار قسمت نبود برای سومین بار قهرمان جهان بشوم، به عبارتی من فکر می کنم این مدال طلا بود که دوست نداشت بر سینه من بنشیند.
به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه، رستمی با اشاره به مهار ناموفق وزنه 218 کیلویی در حرکت دو ضرب خاطرنشان کرد: متاسفانه نتوانستم بدنم را زیر وزنه 218 کیلویی به خوبی کنترل کنم و با وجود اینکه وزنه را خیلی سبک کشیدم اما در آخرین لحظه از پشت رها شد تا در عین ناباوری این وزنه با ارزش را از دست بدهم. در هنگام مهار وزنه 219 کیلویی هم که رکورد دنیا به حساب می آمد، آرنج دستم زیر وزنه گیر کرد و همین باعث شد داوران اعلام خطا بکنند.
رستمی با تشکر از حمایت پرشور تماشاگران ایرانی حاضر در سالن و همه ایرانی هایی که برای موفقیت او دعا کردند گفت: هرچند برای کسب مدال طلا به آمریکا آمده بودم اما خدا را شاکرم که توانستم برای مردم و ملتم بار دیگر افتخارآفرینی کنم و یک برنز و دو نقره جهانی دیگر از آوردگاه جهانی به دست بیاورم. توکلم به خداست و در فاصله کمتر از یک سال تا المپیک به چیزی جز تمرین کردن فکر نمی کنم تا انشالله با دعای خیر مردم، در ریودوژانیرو بتوانم مدال طلای المپیک را به دست بیاورم.
ملی پوش نقره ای جهان که بعد از سه روز ناکامی کاروان کشورمان از کسب مدال و امتیازهای مورد نیاز برای تیم ملی وزنه برداری ایران در دسته 85 کیلوگرم یک نشان برنز در حرکت یک ضرب و 2 نشان نقره در دوضرب و مجموع کسب کرد در ادامه درخصوص اینکه چطور شد درحالی که می توانست سومین مدال طلای جهانی اش را دشت کند با از دست رفتن وزنه ها خصوصا در حرکت دوضرب این اتفاق خوش یمن برایش رخ نداد می گوید: خودم هم به همین موضوع فکر می کنم که چرا وزنه ای که به آن سبکی روی دستم جمع و جور شد و با قدرت آنرا قیچی کردم به یکباره از پشت سرم رها شد و نتوانستم آنرا کنترل کنم؟ من در یکضرب خیلی از وزنه ای که زدم راضی نبودم اما حقیقتا در دوضرب حمله ای که به رکورد دنیا داشتم با برنامه ریزی بود و خودتان دیدید که وزنه خیلی روی دستم سبک بود.فکر می کنم تا آخر عمرم این اتفاق در خاطرم جاودانه شود که چرا وزنه ای که حکم طلایی شدن را برایم داشت اینگونه از پشت سرم در یک لحظه رها شد و همه چیز را برباد داد.البته حتما خواست خدا بوده که امسال طلا به من نرسید و قسمت وزنه بردار روس شد.
نایب قهرمان وزنه برداری جهان معتقد است: وزنه 214 کیلویی بهترین وزنه ای بود که در طول این سالها بعنوان اولین حرکت مسابقه ای ام در دو ضرب انتخاب کردم چون می دانستم آماده ام و مطمئن بودم که می توانم نه تنها این وزنه بلکه بیش از این را نیز مهار کنم. اما همانطوریکه گفتم حنما خواست و قدرت خدا بود که طلا قسمتم نشد. من می توانستم همه را جا بگذارم. در هر حال من با دو زنه در حرکت یکضرب و دوضرب به مدال نقره رسیدم، اما وزنه بردار روس ها با شش حرکت طلایی شد، هرچه بود جهانی امریکا برایم تمام شد و از حالا به فکر المپیکم و کسب بهترین مدال در این دوره از بازی ها.
رستمی درخصوص اینکه شرایط بوجود آمده و اتفاقات تلخی که در چند روز گذشته برای وزنه بردارن ملی پوش کشورمان که روی تخته مسابقه رفتند و یا مصدومیت های اخیر ستاره های تیم ملی قبل از جهانی یک مقدار فشار و استرس مسابقه را برای او بیش از پیش نکرده بود تاکید می کند: حقیقتا برای کیانوش رستمی هیچ وقت و در هیچ مسابقه ای استرس معنی نداشت. اما اینبار و امسال آنقدر اتفاقات و حوادث عجیب و غریب برای کاروان وزنه برداری ایران قبل و همزمان بابرگزاری مسابقات رخ داد که فشارناشی از این استرس ها روی تمرینات و تمرکز من تاثیر داشت، آسیب دیدگی بهداد و سعید محمدپور یا بحث بازنشستگی سهراب مرادی را اگر به عدم نتیجه گیری وزنه برداران ملی پوش که در امریکا روی تخته رفتند اضافه کنیم خواهیم دید که شرایط خیلی شرایط ایده الی نبود. اما من تمام تمرکزم را جمع کردم تا با کسب این مدال به تیم ملی ووزنه برداری ایران روحیه ای دوباره بدهم تا ان شالله بقیه بچه ها هم بعد از من موفق و با صلابت روی تخته بروند.
دارنده نشان برنز بازی های المپیک در خصوص برخی اظهار نظرهای غیر کارشناسی که در خصوص ناکامی های اخیر وزنه برداران ملی پوش کادرفنی و در راس آن حسین توکلی سرمربی تیم ملی وزنه برداری کشورمان را هدف قرار داده است خاطرنشان می کند: تردید نداشته باشید که حسین توکلی سرمربی بسیار فهیم و فنی است. آقای توکلی در این مدت که سرمربی تیم ملی بوده رابطه عاطفی و مربی و شاگردی بسیار خوبی با تک تک ملی پوشان برقرار کرده است که تا به حال در تیم ملی وزنه برداری سابقه نداشته است. البته مدیریت بسیار خوب آقای علی مرادی رییس فدراسیون و حمایت خوبی که او از وزنه برداران و کادرفنی داشته نیز مزید برعلت است.حقیقتا خوشحال که توانستم در دوره مدیریت آقای مرادی که همشهری من هم هست پاسخ زحمات و محبت های وی را با این مدال بدهم. مطمئنا نقره ای که من گرفتم خیبلی تفاوتی با طلا ندارد چون من می توانستم طلا کسب کنم اما هدفم شکستن رکورد دنیا بود.
رستمی در خاتمه بابیان این مطلب که المپیک و کسب بهترین نتیجه در این رویداد بزرگ هدف نهایی او خواهد بود یادآور می شود: اگر چه نتوانستم در امریکا طلایی شوم اما از حالا برای المپیک برنامه ریزی دقیقی خواهم داشت تا با تمرین و ممارست بیشتر در بازی های ریو صاحب بهترین و خوش رنگترین مدال بازی های المپیک شوم.