بلافاصله بعد از انتشار این خبر ، سیلی از انتقادات و پیشنهادات از سوی کارشناسان مربوطه در فضای مجازی سرازیر شد . عمده انتقاداتی که برای این طرح مطرح میشود را میتوان در 3 قسم طرح نمود.
1-اگر ارزیابان ، که تعدادشان هم بسیار بالا خواهد بود و حجم کاری بالایی خواهند داشت، نتوانند به درستی عمل کنند می توانند در حکم بمب های خوشه ای حامل ویروس به منازل مردم عمل نمایند. امری که با توجه به رفتار این ویروس خطرناک ابدا بعید نیست و احتمالا بالایی هم دارد.
2-با توجه به اینکه دوره نهفتگی بدون علامت در مورد این بیماری تا ۱۴ روز ذکر شده است و انتقال از افراد بدون علامت نیز وجود دارد؛ در صورت اتخاذ تدابیر غربالگری منزل به منزل، مدت زمان اجرای طرح، تعداد دفعات مورد نیاز برای مراجعه و جداسازی، تغییر الگوی گسترش بیماری در طول زمان و هزینه های بار بر مراقبینی که باید در این فرایندها مشارکت داشته باشند، بسیار زیاد خواهد بود، که با اصول ارایه مراقب های سلامت منطبق نیست.
3-از نکات بسیار مهم نحوه آگاه سازی افراد منفی در غربالگری است، که با توجه به احتمال بالای منفی کاذب، اطلاع رسانی به نامبردگان از عدم وجود شواهد ابتلاء می تواند منجر به رفتارهای پر مخاطره آمیز از نظر انتقال بیماری شود، که این موضوع نیز باید به طور مشخص مد نظر قرار گیرد. ضمن اينكه منفي بودن نتيجه، هيچ تضميني براي بيمار نشدن فرد در آينده نزديك نخواهد بود.
این دو انتقاد را بسیاری از متخصصین اپیدمیولوژیست ، به درستی طرح نموده اند اما در کنار این انتقادات پیشنهادات خوبی هم برای وزارت بهداشت مطرح گردیده است که مهمترین آنها استفاده از روش های غیرحضوری و تست های تلفنی و آنلاین است. مثلا ربات های تلگرامی با پرسیدن سئوالاتی از کاربران ، و اخذ پاسخ آنها می توانند مخاطب را راهنمایی کنند. یا مثلا سایت های آنلاین که می توانند همین کار را بدون هزینه و البته بدور از مخاطرات انتقال ویروس توسط تیم های میدانی انجام دهند.
از دیگر پیشنهادات مهم دیگر نیز می توان به فعال نمودن خانه های بهداشت و سیستم ارجاع بیماران مشکوک به کرونا یاد کرد . چه اینکه در طول سالیان گذشته تلاش های زیادی برای سر و سامان دادن به سیستم خانه های بهداشت و مجمتمع های سلامت انجام پذیرفته است و اکنون نوبت بهره برداری از این زحمات و تلاش هاست.