به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، وحد ربیعی خبرنگار طی یادداشتی نوشت: شما، درد را واژه میدانید و ما، آن را در بند بند استخوانهایمان لمس کرده ایم و حاصلش، لوحهای بی تقدیری است که از رنج نامه ما یک تقویم ساخته است.
مرداد که از راه میرسد، فصلی را ورق میزنیم که مرور نداشتههای خبرنگارانی است که تمام جان و تنشان را وقف در مسیر اعتلای خبر نهادند، اما سال هاست که دردهایشان را کسی حوصله شنیدن نداشته است.
ذهنهایی که باید دغدغهمند از بحران محیط و صدای رسای مردم باشند، کالبدشان این روزها در دغدغههای نه چندان بزرگ روزمره، قالب تهی میکند.
رنج نداشتن مسکن، امنیت شغلی، ارتزاق و احترام از یک سو و ضعف شناخت رسانهای برخی از دستگاهها در کهگیلویه و بویراحمد از سویی دیگر، چالشهای عمیقی را برای این قشر رقم زده است.
حرفه خبرنگاری در کهگیلویه و بویراحمد به لحاظ کمی رشد بسیار قابل توجهی داشته است، اما به دلیل کم توجهی ها، مشکلات، عدم امنیت و تامین شغلی، بخش کیفی آن گاها دچار خسرانهای فراوانی شده است.
پیمانههای سنجش خبر و خبرنگار نیز در نگاه دستگاهها به شدت دچار آسیب بوده و این مهم به نگاه غیر تخصصی ادارات و روابط عمومیهای غیر مرتبط آن بر میگردد.
بی توجهی دستگاهها که در سالهای نه چندان دور مرداد را فرصتی برای ارائه گزارش عملکرد خود میدانستند، طی دو سال اخیر به اوج رسیده و در سکوت خبری، از رسانه، توان و کارکردش عبور میکنند.
آسیبی که در کهگیلویه و بویراحمد سبب شده تا فارغ از رسالت و اهتمام خود رسانهها در بازنشر اقدامات، بخشهایی از خدمات نظام و انقلاب در بی توجهی بسیاری از دستگاهها به هیچ جایی از بدنه جامعه مخابره نشود.
این مهم تا جایی پیش رفته که برخی ادارات استان در برههای نسبت به تبیین خدمات نظام و انقلاب یک انفعال محسوس را از خود نشان داده اند.
۱۷ مرداد ماه از راه رسیده و قلم، در بی مهری مردادش روایتگر دردهای عمیق جامعه خبری استان است که فریادشان به همین حوالی ختم میشود.
بلند و رسا میگوییم، دیگر دلتنگ مرداد و گل سرخش نخواهیم شد!