این مساله را اگر با دیدی وسیع تر نگاه کنیم می توان رگه هایی از استراتژی حمله به تهدید را در آن یافت.
در این استراتژی کشور مشخص ،منتظر اعمال تهدید از سوی عامل تهدیدی برای کشور خود نمی نشینند و برای از بین بردن آن تهدید اقدام به حمله به آن می نمایند. بعنوان نمونه اگر امروز داعش در سوریه و از فاصله صدها کیلومتری ایران و عمق استراتژیک آن را تهدید می نماید ،عاقلانه است که ایران با اقدام پیش دستانه خود و حمله به آن ، داعش را از حمله به ایران باز دارد.
این روش ظاهرا اخیرا مورد توجه اردوغان بوده و مبنای سیاست جدید امنیتی اردوغان را تشکیل می دهد. به نوعی شاید بتوان گفت که اردوغان این روش را از ایران یاد گرفته است. گ
او دیروز با این جمله از استراتژی جدید امنتی خود رونمایی کرد.او می گوید:
(مداخله در تحولات که علایق و امنیت ملی ترکیه را مورد تهدید قرار می دهد بدون توجه به اینکه کجا اتفاق می افتند) الگوی جدید رفتارهای امنیتی م خواهد بود. اردوغان با تکیه بر این روش ، تلاش زیاد برای ورود به خاک عراق انجام داده است. ترکیه در حملات علیه داعش در موصل بسیار کوشا بوده و حتی به زعم مخالفت مقامات عراقی هرگز خاک این کشور را ترک نکرده است.