به گزارش خبرگزاری فارس از چابهار، در سیستان و بلوچستان تعداد روستاهای فاقد آب شرب و روستاهایی که آب شرب انسان و احشام در آنجا یک برکه است، کم نیست.
اینجا دیدن مردان و زنانی که گالن یا قابلمه در کنار برکهها و رودخانهها به دست دارند چیز عجیبی نیست، سالیان متمادی است که کوچک و بزرگ، دختر و پسر معمولا به دنبال تانکرهای آب این سو آن سو میروند.
داشتن آب شرب سالم حداقل خواسته روستاییان است که مسؤولان آن را در اولویت قرار نمیدهند، قشر روستایی که مولد و پویا بوده و نقش بسزایی در تولید و اقتصاد مقاومتی دارند نباید اینگونه مورد بی مهری قرار گرفته و با دردهای بسیار از جمله دل درد و بیماری های مختلف ناشی از آب آلوده دست و پنجه نرم کنند.
با توجه به اینکه در آستانه فصل تابستان و گرمای هوا قرار داریم میطلبد مسؤولان مربوطه بیشتر به روستاها و رفع مشکلات آبشان توجه کنند.
نه تنها مردم روستاهای نیکشهر بلکه روستاهای چابهار نیز با معضل و مشکل بی آبی دسته و پنجه نرم می کنند، آنها از آب هوتگ یا گودال استفاده میکنند که این آب هم توسط انسان و هم حیوانات اهلی و وحشی مورد استفاده قرار میگیرد.
در کل کشور بیش از 6 هزار روستا به صورت سقایی آبرسانی میشود که یکهزار و 200 روستا در سیستان و بلوچستان است و چابهار بیشترین و منطقه سیستان کمترین میزان آبرسانی سقایی را به خود اختصاص دادهاند.