بلاد مظلوم شاپور در طول قرن ها عمر با صلابتش سرد و گرم زیاد چشیده است. حاکمان و حکمرانان زیادی را پروراند و نهایتا در دل خود جای داد. به هر روی تا کنون خود را سرپا نگه داشته است. اگرچه پیر است اما از پیران و پیر دوستان انتظار دیگری دارد.
روز گذشته خبری مبنی بر بازدید نماینده کهگیلویه ، بهمئی ، چرام و لنده در مجلس شورای اسلامی از محوطه تاریخی بلاد شاپور داشت که در این بازدید وی سخنانی مطرح کرد "موحد : اعتبار بلاد شاپور را افزایش دادم " این سخنان مورد نقد یکی از مخاطبان تابناک کهگیلویه و بویراحمد قرار گرفته است !
در این مطلب انتقادی آمده است :
امروزه در تمام دنیا مکان ها و ابنیه تاریخی به صنعتی در تجارت ، توریست پذیری ، رونق ، اشتغال و درآمد تبدیل شده اند.
هرچه گستره ی تاریخی، هنری و معماری این آثار کهنه تر باشند نوتر ، جذاب تر و مشتری پذیرترند که خوشبختانه بافت تاریخی دهدشت کهنه ای جدید است.
اما اینکه چرا علیرغم تلاش های اخیر به حال خود رها شده و فقط نام تاریخ را یدک می کشد ، ظلمی است به بلندای آوازه اش.
در این باب سخن ها گفته شده و باید گفت گوشی بدهکار نیست و دامن زدن به آن در این مقال نیز نمی گنجد.
دیروز مردی کهن و کهنه کار از همین دیار به دیدارش رفت و به تماشایش نشست.
شاید برای اولین بار!!!
اگر اولین دیدارش نبود اما سخن تلخی که بر زبان آورد حاکی از بازدید اولش هست.
او (موحد) گفت: باید اذعان کنم که اگر این بنا امروز در یکی از استان های دیگر بود شرایطش با این وضعیت کاملاً متغیر بود.
راستی مخاطب نماینده ادوار کیست؟
سهم و قصورش در این مظلومیت چیست؟
آیا سالیان دورتر امکان واکاوی و بازخوانی جعبه سیاه بلاد شاپور ممکن نبود؟
تخصیص اعتبار برایش مقدورتر نبود؟
در چرخه توسعه قراردانش آسان تر نبود؟
16 سال 16 سنگ آن مرمت شد؟
16 سال 16 متر آن بازسازی شد؟
16 سال 16 چکش مقاوم سازی بر آن زده شد؟
16 سال 16 بار حالی ازش پرسیده نشد تا پارسال فرو ریخت و فریاد وا اسفاها بلند شد.
حال نماینده ادوار که بر عکس عملکردش نامی تاریخی (سناتور) را یدک می کشد اقرار به اذعانی تلخ می کند!!!
معتقد است اگر در استانی دیگر بود اکنون شرایطش متغیر بود.
جناب سناتور
بلاد مظلوم شاپور در طول قرن ها عمر با صلابتش سرد و گرم زیاد چشیده است. حاکمان و حکمرانان زیادی را پروراند و نهایتا در دل خود جای داد. به هر روی تا کنون خود را سرپا نگه داشته است. اگرچه پیر است اما از پیران و پیر دوستان انتظار دیگری دارد.
بازدیدت را به فال نیک می گیریم و می گیرد. بلاد شاپور با زبان بی زبانی خدمت تان خیرمقدم عرض می نماید.
به درستی گفته اند:
مافات مضی.
زیبا گفته اند:
ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است.
زیباتر سروده اند:
این گوی و این میدان
یادآوری این نکته نیز خالی از لطف نیست:
امام على عليه السلام می فرمایند:
فرصت ها چون ابرها مى گذرد
الفُرصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ
یا علی مدد
امروزه در تمام دنیا مکان ها و ابنیه تاریخی به صنعتی در تجارت ، توریست پذیری ، رونق ، اشتغال و درآمد تبدیل شده اند.
هرچه گستره ی تاریخی، هنری و معماری این آثار کهنه تر باشند نوتر ، جذاب تر و مشتری پذیرترند که خوشبختانه بافت تاریخی دهدشت کهنه ای جدید است.
اما اینکه چرا علیرغم تلاش های اخیر به حال خود رها شده و فقط نام تاریخ را یدک می کشد ، ظلمی است به بلندای آوازه اش.
در این باب سخن ها گفته شده و باید گفت گوشی بدهکار نیست و دامن زدن به آن در این مقال نیز نمی گنجد.
دیروز مردی کهن و کهنه کار از همین دیار به دیدارش رفت و به تماشایش نشست.
شاید برای اولین بار!!!
اگر اولین دیدارش نبود اما سخن تلخی که بر زبان آورد حاکی از بازدید اولش هست.
او (موحد) گفت: باید اذعان کنم که اگر این بنا امروز در یکی از استان های دیگر بود شرایطش با این وضعیت کاملاً متغیر بود.
راستی مخاطب نماینده ادوار کیست؟
سهم و قصورش در این مظلومیت چیست؟
آیا سالیان دورتر امکان واکاوی و بازخوانی جعبه سیاه بلاد شاپور ممکن نبود؟
تخصیص اعتبار برایش مقدورتر نبود؟
در چرخه توسعه قراردانش آسان تر نبود؟
16 سال 16 سنگ آن مرمت شد؟
16 سال 16 متر آن بازسازی شد؟
16 سال 16 چکش مقاوم سازی بر آن زده شد؟
16 سال 16 بار حالی ازش پرسیده نشد تا پارسال فرو ریخت و فریاد وا اسفاها بلند شد.
حال نماینده ادوار که بر عکس عملکردش نامی تاریخی (سناتور) را یدک می کشد اقرار به اذعانی تلخ می کند!!!
معتقد است اگر در استانی دیگر بود اکنون شرایطش متغیر بود.
جناب سناتور
بلاد مظلوم شاپور در طول قرن ها عمر با صلابتش سرد و گرم زیاد چشیده است. حاکمان و حکمرانان زیادی را پروراند و نهایتا در دل خود جای داد. به هر روی تا کنون خود را سرپا نگه داشته است. اگرچه پیر است اما از پیران و پیر دوستان انتظار دیگری دارد.
بازدیدت را به فال نیک می گیریم و می گیرد. بلاد شاپور با زبان بی زبانی خدمت تان خیرمقدم عرض می نماید.
به درستی گفته اند:
مافات مضی.
زیبا گفته اند:
ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است.
زیباتر سروده اند:
این گوی و این میدان
یادآوری این نکته نیز خالی از لطف نیست:
امام على عليه السلام می فرمایند:
فرصت ها چون ابرها مى گذرد
الفُرصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ
یا علی مدد