بررسيهاي انجام شده و توصيههاي کارشناسان حاکي از آن است که از جمله عواقب خوابيدن با لنز ميتواند نابينايي باشد.
قرنيه، اکسيژن خود را از طريق هوا دريافت ميکند و بنابراين هنگام قرار دادن لنزها داخل چشم، ذخيره اکسيژن تاحدودي کاهش مييابد و در مواقع بستن چشمها، ميزان اکسيژن دريافتي با افت بيشتري مواجه ميشود. همچنين زماني که اين دو با يکديگر اتفاق افتد ميزان اکسيژن به شدت پايين ميآيد.
بدون اکسيژن، قرنيه متورم شده که در نتيجه آن شکافي بين سلولهاي سطح چشم ظاهر ميشود و باکتري ميتواند به راحتي رفت و آمد داشته باشد. اين باکتريها موجب افزايش خطر عفونت چشمي نزديک به هفت برابر ميشوند. همچنين از آنجايي که چشم از سيستم ايمني حفاظتي مشابه بدن برخوردار نيست وضعيت با سرعت بيشتري وخيم ميشود.
به گزارش سايت greatist، خوابيدن با لنز در بلندمدت با عملکرد چشمها تداخل پيدا ميکند. هر انساني در سال حدود سه ميليون بار پلک ميزند و زماني که از لنز استفاده ميکند هر پلک زدني يک فرسايش کوچکي را به وجود ميآورد. با گذشت زمان لايه داخلي پلک از تمامي سايشها سختتر شده و مانع از آن ميشود تا به سطح برابر روانکاري و نرم شدن دست يابد و التهاب ناشي از قرار دادن لنزها داخل چشم به هنگام خواب اين مشکل را تشديد ميکند.